«Պար, նկարչություն, ասեղնագործություն, դաշնամուր, «Արմաթ» խմբակ, անգլերեն»,- սա Օձունից 16-ամյա Ռիմա Ասրյանի հետաքրքրությունների ոչ ամբողջական ցանկն էր մինչև ՍՄԱՐԹ հաճախելը։
«ՍՄԱՐԹացիներիս համար կյանքը բաժանվում է «ՍՄԱՐԹ-ից առաջ»-ի և «հետո»-ի։ Երկու տարի համբերատար սպասել եմ, թե երբ վերջապես կընդգրկեն պարի ծրագրում, և հասցրել եմ կրթակարգի 10-ից ավելի ծրագիր ավարտել։ Պարից հետո լավագույն եռյակում անգլերենն ու չինարենն են»,- անկեղծանում է Ռիման, ով հունվարից նաև ՔՈԱՖ-ի անգլերենի «Աքսես» ծրագրի մասնակից է։
Մինչև ՍՄԱՐԹ հաճախելը Ռիման միայն հետևում էր, թե ինչպես են իր հասակակիցները տարբեր ծրագրերի մասնակցում, և մտքով անգամ չէր անցնում, որ մի օր էլ ինքը կհաջողի։
«ՍՄԱՐԹ-ում սովորեցի ավելի ազատ ու մեծ երազել։ Այստեղ ես հնարավորություն ստացա փորձելու այն, ինչ գյուղում ինձ հասանելի չէր։ Ես դադարեցի սահմանափակվել քչով»,- ասում է նա ու հավելում, որ կրթության մեջ իրեն առաջ են մղում «ագահությունը» (բառի դրական իմաստով) ու մրցակցության զգացումը։
Անցած տարի ՔՈԱՖ-ի ու «Վահե և Լյուսի» հիմադրամի կողմից կազմակերպված «Հայկականի արդիականացում» մրցույթում (պար անվանակարգում) հաղթելուց հետո Ռիմայի «երկրորդ շնչառությունն» է բացվել։
Հերիք է ոտքը դնի պուանտի մեջ, նա արդեն պատրաստ է ինքնամոռաց պարապել ու ստեղծագործել։
Ասեղնագործելու հմտությունը պետք եկավ պարի հերթական մրցույթի զգեստը ձևավորելու համար։
Ռիման ապրում է պարով ու բաց չի թողում ՄԱՐԹ-ում ոչ մի աշխատարան, որտեղ կարող է պարի մի տեխնիկա կամ շարժում ավել սովորել։
ՍՄԱՐԹ-ի հերթական աշխատարանի ժամանակ Ռիման փորձում է հին տեխնիկայով կարճամետրաժ անիմացիա ստեղծել։
Ըստ Ռիմայի, ՍՄԱՐԹ-ում իր կարևոր ձեռքբերումներից մեկը լսարանի առաջ անկաշկանդ ելույթ ունենալն է։
Էլ ի՞նչ շաբաթօրյակ Օձունում առանց Ռիմայի։
Մինչև ՍՄԱՐԹ-ը Ռիման բավարարվել է գյուղում առկա խմբակներով ու արվեստի դպրոցով։ Դաշնամուր նվագելը նրա հետաքրքրություններից մեկն էր։
Նոր գիտելիքի ու հմտությունների փնտրտուքները Ռիմային այս տարի հասցրին Օձունի Թումո Բոքս։ Այստեղ նա ֆիլմերի ստեղծում է ուսումնասիրում։
Ռիման հասկանում է, որ պարուհի դառնալու հնարավորությունը բաց է թողել (ուշ տարիքում է սկսել պարել), բայց համառորեն պարապում է ու չի պատրաստվում այն թողնել։ Առաջիկա նպատակը՝ այս տարի ևս ՔՈԱՖ-ի՝ «Վահե և Լյուսի» հիմնադրամի աջակցությամբ կազմակերպված «Մեկ դար, երկու լեգենդ» մրցույթում հաղթելն է։
Հեղինակ՝ Քնար Բաբայան