-Չկալով` «չկա love»(չկա սեր):
Այսպես են սովորաբար լոռեցիք կատակում, երբ անծանոթ մեկին առաջին անգամ ուղեկցում են Չկալով գյուղ:
Իրականում գյուղը տեղով մեկ սեր է` իր հյուրասեր ու աշխատասեր մարդկանցով:
Չկալովում օրերի տաքանալն ուղիղ համեմատական է բնակչության աճին:
Առաջինը 82-ամյա Սիրուշ տատն է Վանաձորից վերադառնում գյուղ, որ տեր կանգնի իր այգուն ու վարդերին: Իսկ ուսումնական տարին ավարտելուն պես 14-ամյա Սուրենն է արդեն եղբոր հետ Չկալով գալիս: Հետո ամերիկաբնակ չկալովցիներ են գալիս, ու գյուղը կյանքով է լցվում:
Չկալովը երբեք այդքան մարդաշատ չի լինում, որքան ամառային արձակուրդների ժամանակ:
